Miguel is de perfecte coyote: toegewijd, vastberaden en zijn staat van dienst onberispelijk. Zijn huis is het kronkelende pad van de migrant: het grind in de steegjes, het verbrokkelde trottoir en als laatste de rivier. Ondanks deze perfecte staat van dienst is Miguel geen onbekende in de dood. Zijn bijnaam, 'El Maldito', duidt op wat we binnenkort met eigen ogen zullen zien, want Miguel lijkt achtervolgd door de doden en stervenden. Hij komt ze tegen op woestijnwegen; hij hoort hun bekentenissen en neemt deel aan hun laatste wensen. Miguels huis staat, net als de man zelf, alleen; vergeelde foto's ademen de zucht van een leven dat zich heeft overgegeven aan een enkel doel: zijn volk oversteken naar een nieuw leven. Er zijn tekenen dat deze stille strijd spoedig zal breken. Wanneer Miguel door een verschrikkelijk wrak naar de kant van de weg wordt gesleept, wordt de orde van zijn leven verwoest, want Elena, de enige overlevende van het wrak, herkent Miguel.
