In Stuk zit Sanne Wallis de Vries letterlijk en figuurlijk \'stuck\'. Ze zit \'stuck\' in het gevoel dertiger te zijn zonder nostalgie. Dat zouden dertigers toch moeten hebben, maar door alle revivals en herhalingen van dingen uit hun jeugd hebben dertigers, volgens Sanne, geen echte nostalgie. Ze lijkt vooral \'stuck\' te zitten in gedachtenkronkels, waarin Wallis de Vries je als publiek tweemaal 50 minuten lang in meesleept. Via haar gedachtekronkels brengt Sanne je het ene moment een sneer richting het \'befgezicht\' van Derk Bolt van Spoorloos en het volgende moment een sexy Mick Jagger imitatie. Afgewisseld met veel muziek, met name in het tweede deel van het programma, draait Stuk vooral om variatie.