Een documentaire over de wonderbaarlijke passie van Carmen Martinek, die bioscopen als haar minnaars beschouwt. Carmen doet van alles een beetje in de Weense bioscoop Schikaneder: ze maakt de bioscoop schoon en streelt deze, en laat de projector aanstaan. Ze streelt de stoelen en slaapt er zelfs na lange nachten aan de bar. Het is, geeft ze toe, net alsof je samen bent met iemand waar je niet zonder zou kunnen leven. Anja Salomonowitz maakte een rustig filmpje over Carmen en observeerde haar terwijl ze zich door de lege theaterzaal beweegt, thuis slechts korte optredens geeft en onmiddellijk terugkeert naar het basisstation. Nadat ze gedwongen werd toe te kijken hoe haar laatste theater werd omgetoverd tot een supermarkt, beschouwt Carmen bioscopen als erotische maar ook bedreigde omgevingen.
