Film zaczyna się dwoma symbolicznymi scenami: orzeł miota się w klatce. Kozacy ścinają sosny szablami, żeby mieć pole obstrzału. Jest czerwiec 1980 roku. Wielkie wysypisko śmieci pod Wólką Węglową, dokładnie w tym miejscu, gdzie w roku 1939 ułani polscy przeprowadzili szarżę na wojska niemieckie. Niedaleko - Huta Warszawa. Grupa dawnych kawalerzystów wznawia starania o wzniesienie pomnika jazdy polskiej. Ułani inscenizują przebieg szarży; jest to komentowana rekonstrukcja tamtych wydarzeń wsparta filmowymi dokumentami. Wybucha strajk na Wybrzeżu, potem w Hucie Warszawa. Przez radio i telewizję red. Ryszard Wojna ostrzega społeczeństwo przed powtórzeniem się wydarzeń z roku 1863. Nie ma to wpływu na decyzję robotników. W Hucie zawiązuje się komitet strajkowy, robotnicy formułują swoje żądania. Sceny w Hucie, sytuacje strajkowe są filmowane na żywo.